نقشه کشیده ام
برای گوشواره هایم
        فردا
انها را اویزان دردهای تو می  کنم!

ساحل می شوم
تا     
سر راه دریا
        مسافرخانه ای
برای امواج دلشکسته
و
ردپاهای سرگردان
 باشم!!

زیر گنبد کبود
 خواب کرد
 کودکی ام را
 مادر بزرگ
 شاید
 قصه هایش
 دوغ ,ماست نداشت
 ودلم سوخت
 برای کودکی ام
وکلاغی که به خانه اش نرسید
           از گرسنگی !!

حراج
       حراج
              گفتنش
       کر کرد    
گوش دستان خالی ام را!!

در مقابل شکستگی ام
       اینه
       هزار تکه میشود!!

خوابید
           به پای
                   سند عشق
                   امضای جوانی ام
                    اما
                    سودی نداشت
                             وقتی در ثبت احوال, دل تو
                                      این سند جعلیست!!

واژہ هایم را
        خیرات کردم
این بود
 بضاعتم, به روح یک شاعر!

تقدیم
 به روح رحیمی 

دیروز تورا
قدم زدم
.... افسوس
        ان حوالی
 هیچ کوچه ای
 ردپای به نام من نبود!!

هی قسم ,
 قسم
هی,
 پشت سرهم
           ردیف, ردیف
           دروغ
 ما ادم ها  ادم  نمی شویم
 با یک ابر
که هیچ
با هزاران تکه ابر
 بارانی نمی شویم
          خشک,
هی ترک می خوریم
 نمی رسیم
 به خود
  ادم, اصلا دنیا
که می چرخد
          می چرخد
حالمان را بهم می زند
وزیر اسمانش 
یکی بود
یکی نبود می شویم
 کاش
 می دانستی ادم
 خدا هست !

دست و پای شکسته ی امروزرا
         اتل بندی می کنیم
 با چوب دستی های
         پدر بزرگ های دیروز!